Pulmologija – Hemioterapija u lečenju plućnih tumora
Hemioterapija je vid ili vrsta terapije specifičnog onkološkog lečenja u lečenju malignih tumora.
U lečenju malignih tumora pluća se sprovodi hirurško lečenje (operacija), radioterapija (zračenje) i hemioterapija . Kod malignih tumora pluća hemioterapija zauzima centralno mesto kao primarna i jedina terapija ili dopunska terapija uz operaciju ili zračenje. Danas se u terapiji karcinoma pluća koriste i imunološka i biološka terapija.
Maligni tumori pluća se dele u dve velike grupe – sitnoćelijski karcinom pluća (mikrocelularni) i nesitnoćelijske karcinome pluća (adenokarcinom, skvamocelularni karcinom). Od histopatološke dijagnoze zavisi i vrsta hemioterapijskog protokola za lečenje malignih tumora pluća.
Odluku o načinu onkološkog lečenja donosi konzilijum u sastavu onkolog, radioterapeut, grudni hirurg i pulmolog.
Hemioterapija predstavlja davanje citotoksičnih lekova koji usporavaju rast ili uništavaju ćelije karcinoma. Najčešće je u pitanju kombinacija lekova različitog mehanizma dejstva koji su odobreni za lečenje nakon sprovedenih kliničkih ispitivanja. Te kombinacije se zovu hemioterapijski protokoli. Davanje se sprovodi u bolnici. Ako je trajanje protokola u roku od jednog dana davanje terapije se sprovodi kroz dnevnu bolnicu, ako je duže ostaje se nekoliko dana (najčešće do tri dana ).
U lečenju nesitnoćelijskih karcinoma pluća koji cine do 85% svih karcinoma pluća kao prvi izbor hemioterapije se koristi takozvani platinski dublet, a u lečenju sitnoćelijskog karcinoma osnovni protokol je kombinacija lekova etopozida i platine.
Davanje hemioterapije je neophodno u bolničkim uslovima zbog mogućih neželjenih dejstava citostatika ( lekova koji se daju u hemioterapiji ). Moguće su alergije, skokovi krvnog pritiska, pulsa, mučnina, povraćanje. U toku lečenja može doći do gubitka kose, pada broja leukocita, eritrocita i trombocita u krvnoj slici , pojave trnjenja duž ruku i nogu. Hemioterapijski protokoli se najčešće ponavljaju na tri nedelje, do četiti ciklusa kada se procenjuje efekat terapije i odlučuje o daljem načinu lečenja. Zbog svega prethodno navedenog neophodno je da svaki pacijent ima svog onkologa koji vodi njegovo lečenje, prati eventualne neželjene efekte, kontroliše efekat terapije, obavlja pripremu za terapiju i konzilijum.
Sve što je navedeno moguće je dobiti na visokom nivou u lečenju tumora pluća u Opštoj bolnici Euromedik. Od onkološkog konzilijuma, preko praćenja onkologa, davanja hemioterapije preko dnevne bolnice i bolnice, stalna podrška lekara i cele bolnice tokom procesa lečenja.
