Urologija – Akutni pijelonefritis
Šta je upala bubrežnog parenhima? To je Akutni pijelonefritis, infekcija bubrežnog parenhima.
Simptomi: klasično se manifestuje groznicom, visokom temperaturom i bolovima u slabini, mialgijama i prostracijom. Često postoje gastrointestinalni simptomi, kao rezultat paralitičkog ileusa. Manje od 50% bolesnika ima simptome koji se odnosi na donji urinarni trakt. Kod starijih osoba akutni pijeloneritis dovodi do bakteriemije u 66% obolelih.
Koji su najčešći predisponirajući faktori za nastanak akutnog pijelonefritisa?
To su opstrukcija, vezikoureteralni refluks, kamen, dijabetes i imunosupresivni lekovi. Uzročnici su E.coli i druge enterobakterije.
Nelečen ili nepravilno lečen, akutni pijelonefritis prelazi u hronični, koji dovodi do ožiljavanja u bubrežnom parenhimu, a završava se terminalnom bubrežnom insuficijencijom u 20% bolesnika koji su oboleli u detinjstvu.
Koje su kompikacije akutnog pijelonefritisa?
Pionefroza nastaje kao komplikacija pijelonefritisa kod bolesnika sa ureteralnom opstrukcijom.
Pravovremena dezopstrukcija uz primenu antimikrobne terapije dovoljna je za lečenje, mada je često potrebno učiniti nefrektomiju. Raniji stav o preliminarnoj nefrostomiji i kasnijoj nefrektomiji kod pionefroze, uglavnom je napušten, osim u veoma teškim slučajevima i kod bolesnika sa velikim rizikom.
Svi bolesnici sa akutnim pijelonefritisom treba da budu radiografski i ehosonografski pregledani, zbog mogućnosti uriteralne opstrukcije. Kada se postavi klinička dijagnoza akutnog pijelonefritisa, potrebno je odmah uzeti uzorak krvi i mokraću za kultivisanje i antibiogram i sprovesti opšte mere: mirovanje bolesnika, hidratacija i primena antipiretika. Standardna antibiotska terapija podrazumeva aminoglikozide, neki od sintetskih penicilina, kao i cefalosporina treće i četvrte generacije. Kada se dobije antibiogram, terapija se može modifikovati. Jedna od mogućnosti je terapija punom dozom parenteralnog ciprocinala ili azarana u trajanju od deset dana, a zatim slede niske doze u periodu dužem od 6 nedelja. Potrebno je praćenje urinokulture 6 meseci po završenom lečenju. Ukoliko akutni simptomi traju duže od 48 sati treba tražiti uzorke u opstrukciji.
Pijelonefritis izazvan proteusom takodje zahteva dugotrajnu terapiju. Akutni pijelonefritis u trudnoći leči se penicilinom ili cefalospornima.
U medicinskom sistemu EUROMEDIKA moguće je hospitalno, laboratorijski i dijagnostički opservirati pacijente sa akutnim pijelonefritisom.
