Ginekologija – Vaginalne infekcije (kolpitis/vaginitis)
POJAM
Vaginalne infekcije predstavljaju upalu sluzokože vagine izazvanu različitim mikroorganizmima. Kod žena anatomija genitalnih organa je takva da se vagina nalazi između mokraćne bešike i završnog dela debelog creva. Zbog takve pozicije, kao i kratke ženske uretre, te blizine analnog otvora, bakterije iz creva i bešike, kao i sa kože okolne regije, mogu “preći” u vaginu. Stanja koja doprinose umnožavanju ovih bakterija su poremećaj balansa normalne vaginalne flore, hormonske promene (trudnoća, korišćenje kontraceptivnih pilula) i disfunkcije, mikro povrede donjeg dela genitalnog trakta, poremećaj statike unutrašnjih genitalnih organa (nakon više porođaja ili u starijem životnom dobu).
Važan put kojim mikroorganizmi mogu dospeti u vaginu je i seksualni odnos.
TEGOBE
Tegobe koje se javljaju u vaginalnoj infekciji su pojačan vaginalni sekret, peckanje, svrab, ali često infekcija može biti i bez simptoma, te se otkrije na redovnom pregledu, uzimanjem vaginalnog brisa.
DIJAGNOZA
Dijagnoza se postavlja na osnovu prisutnih tegoba, kliničke slike, te mikrobioloških testova.
Najčešće vaginalne infekcije su:
- Bakterijske infekcije
- Kandidijaza
- Bakterijska vaginoza
- Trihomonijaza
Izazivači bakterijske infekcije su streptokoke, stafilokoke, ešerihija koli, enterokok, proteus… Otkrivaju se mikrobiološkim ispitivanjem vaginalnog ili cervikalnog brisa i leče se prema antibiogramu, antibioticima i odgovarajućim vaginalnim tabletama.
Kandidijaza podrazumeva infekciju gljivicom Candidom. Ova gljivica je uslovno patogena, što znači da njeno prisustvo ne znači obavezno i infekciju. U patogeni oblik prelazi ako se uslovi u vagini poremete. Najčešći poremećaji su povećan nivo glikogena u vagini i nizak vaginalni pH (smanjenje kiselosti u vagini). To se često dešava u trudnoći, kod metaboličkih, hormonskih i imunoloških poremećaja, zatim u toku terapije antibioticima i kortikosteroidima. Karakterišu je u početku odsustvo simptoma, sa oskudnim tečnim sekretom, koji vremenom postaje gust, sirast, stvara naslage na zidovima vagine. Vagina je upaljena i crvena, postoji osećaj pečenja, intenzivan svrab, otežano mokrenje. Otkriva se ginekološkim pregledom, analizom vaginalnog sekreta, a leči se antimikoticima.
Bakterijska vaginoza predstavlja predominaciju nekoliko vrsta anaerobnih bakterija koje uslovljavaju pojavu sivkastog sekreta neprijatnog mirisa na pokvarenu ribu, uzrokuju nelagodnost, nekad peckanje i povremeno svrab. Dokazana je samo kod osoba koje su seksualno aktivne. Mikrobiološko ispitivanje podrazumeva pregled preparata vaginalnog sekreta.
Bakterijska vaginoza i kandidijaza su primer infekcija koje mogu, ali ne moraju dati tegobe. Mogu nastati usled poremećene vaginalne flore, kada 7-8 vrsta “dobrih” bakterija koje čine mikrobiotu vagine prestanu da vrše svoju zaštitnu ulogu, te dolazi do umnožavanja bakterija odnosno gljivica koje prave određene smetnje.
Trihomonijaza je takođe čest uzročnik vaginalne infekcije. To je seksualno prenosiva bolest uzrokovana parazitom. Lako se prepoznaje po penušavom zelenkastom sekretu neprijatnog mirisa koji “kulja” iz vagine. Mikrobiološko ispitivanje podrazumeva pregled preparata vaginalnog sekreta.
Ispitivanje i testiranje na sve vrste vaginalnih infekcija može se uraditi u svim ustanovama Euromedika.
TERAPIJA
Antibiotici su terapija izbora za bakterijske infekcije i trihomonijazu. Daju se i partneru kod nekih infekcija.
Gljivične infekcije se leče antimikoticima.
Bakterijsku vaginozu lečimo antibiotskom terapijom vaginalno i oralno na koju se nastavljaju probiotici, a ukoliko se infekcija ponovi oralna antibiotska terapija se savetuje i partneru.
Antibiotici i antimikotici se mogu primeniti sistemski i lokalno (kreme, masti, vaginalne tablete).
